ชวนอ่านนิยาย : สาปหฤหรรษ์ By สุชาคริยา

เสียงเล่าลือกล่าวขานถึงนางในตำนานผู้แสนเหี้ยมโหดชั่วร้ายเกินใครแต่อำนาจทั้งหมดก็ขึ้นอยู่กับนางเช่นกันชายรูปงามสูงศักดิ์มากมายต่างยอมมอบกายถวายชีวันแลกความอยู่รอดของแผ่นดินด้วยการเป็นสามีของนาง

 ‘ชนเหล่าใดมีกิเลสเป็นที่ตั้ง สุดท้ายย่อมวินาศ ไร้สุขไร้สงบ’

เสียงเล่าลือกล่าวขานถึงนางในตำนานผู้แสนเหี้ยมโหดชั่วร้ายเกินใคร แต่อำนาจบันดาลได้ทุกสิ่งที่นางมี เย้ายวนให้คนปรารถนา ยอมแลกชีวิตเพื่อให้ได้มา ปรารถนาอำนาจสูงส่งจากนาง ชายใดรูปงามหรือนางพึงใจ ว่ากันว่าคนผู้นั้นประสงค์สิ่งใดมักได้สิ่งนั้นตามต้องการ

ข้อแลกเปลี่ยนเดียวคือการเป็นสามี ปรนนิบัตินางให้สำราญใจ ผู้คนมากมายใคร่ได้อำนาจนี้นัก แต่ก็เกรงกลัว ทว่าบางคนกลับยอมเอาชีวิตเอาดวงจิตเข้าแลกผลเพื่อประโยชน์ของตนเช่นกัน ทั้งที่จุดจบแท้จริงของผู้แลกเปลี่ยนคือ ‘ความตาย’

นางสูบวิญญาณชายเหล่านั้นเพื่อเป็นอมตะ

......................................................................................................................................

นิยายเรื่องนี้ดำเนินเรื่องผ่านนางเอก คือ "บุญรักษา" ผู้หญิงดวงซวยที่อยู่ๆ ก็จับพลัดจับพลูข้ามมิติแบบงงๆ มาอยู่ในโลกคู่ขนานกับโลกมนุษย์ โลกในยุคโบราณ ในช่วงเวลาก่อนสงครามคำสาปที่กำลังจะเกิดขึ้นตามคำทำนาย โดยที่ตัวเธอนั้นไม่รู้เลยว่า ตัวเองนั้นคือบุคคลในตำนานผู้ถูกเลือกให้เป็นตัวแปรสำคัญในการจบสิ้นสงคราม

บุญรักษาต้องหนีเอาชีวิตรอด จากการถูกตามสูบวิญญาณจากนางในตำนานผู้ชั่วร้าย เพราะต้องลักษณะคำทำนายของนาง อีกทั้งเธอยังมีเนื้อทิพย์ติดตัว ซึ่งถ้าชายใดที่ได้สัมผัส จะลุ่มหลง มัวเมายากที่จะถอดถอนใจได้ จนเป็นเหตุให้หนุ่มๆ (ราชครูรูปงาม,แกนกลุ่มกบฏผู้ลึกลับ ฯลฯ)แย่งชิงตัวเธอ

ผู้หญิงธรรมดาๆ คนนึงที่ต้องเอาชีวิตรอดท่ามกลางเหล่าผู้มีฤทธิ์มากมายที่แค่สะบัดมือเบาๆ ก็ปลิดชีวิตของเธอได้ หญิงสาวใช้ร่างกายและเนื้อทิพย์ของเธอให้เป็นประโยชน์ เพราะเป็นหนทางเดียวที่จะรักษาชีวิตและได้กลับไปยังโลกที่เธอจากมา บุญรักษายอมทุกอย่าง แม้สิ่งนั้นจะต้องแลกมาด้วยศักดิ์ศรีของลูกผู้หญิงก็ตาม

......................................................................................................................................

ความรู้สึกหลังจากอ่านจบ

ภาษาในเรื่องสละสลวยสวยงาม แต่บางครั้งเวลาอ่านผ่านตาไปแล้วยัง ไม่ค่อยเข้าใจ ว่าคืออะไรทำให้ต้องวกกลับไปอ่านประโยคนั้นซ้ำอีกรอบเพื่อทำความเข้าใจมากขึ้ิน 

ในส่วนของการดำเนินเรื่อง บ้างช่วงแอบมีเอื่อยๆ น่าเบื่อบ้างจนต้องพักไว้ก่อนนะ เบื่อแล้ว ไปทำอย่างอื่นก่อน แล้วค่อยกลับมาอ่านต่อ 

นิสัยของนางเอก(บุญรักษา) บุญรักษา ไม่ใช่นางเอกที่ถือศักดิ์ศรี ที่ยอมตายดีกว่ายอมเสียตัว  เธอยอมทิ้งศักดิ์ศรี ยอมใช้ร่างกาย มารยาหญิงเพื่อเอาชีวิตรอด และตั้งแต่ต้นจนจบ อ่านแล้วไม่รู้สึกว่าเธอรักพระเอกจากใจจริงเท่าไหร่ เธอเหมือนกับรักแต่ตัวเองมากกว่า 

การผูกปมปริศนาต่างๆ ในเรื่อง ซึ่งมีเยอะแยะหลายปมไปหมด บางทีปมแรกยังไม่คลี่คลายก็เจอปมใหม่อีกแล้ว และมาเฉยไคลแมคในตอนท้ายๆเรื่อง มันพีคมากอ่ะ เราชอบนะ ได้ลุ้นได้เดา ได้ตื่นเต้น ได้เศร้าใจ เสียใจ ไปพร้อมๆกับนางเอก  และที่เราชอบที่สุด คือตอนเฉลยเกี่ยวกับนางในตำนานซึ่งผู้แต่งๆ ล้ำเลิศมากค่ะ

............................................................................................................................

สุดท้ายนี้....

เราอาจจะรีวิวไม่ค่อยเก่งนัก และไม่ค่อยละเอียดพอ

เราจะกลับไปอ่านเพื่อเก็บรายละเอียดและซึมซับกับเนื้อเรื่องอีกรอบ

แล้วพบกันใหม่กับนิยายเรื่องต่อไปนะคะ