ความรักที่ซ่อนไว้...ภายใต้แผนการที่ตั้งใจลวงหลอก
'หม่อมเจ้ากิตติกร'
เริ่มแผนการเสกสมรสหลอกๆ
เพียงเพื่อต้องการผูกมัดเพื่อนสาวสามัญชนซึ่งเขาหลงรักมาตั้งแต่วัยเยาว์
ขณะที่
'ลัลนา'
หญิงสาวผู้โดนหมายปองไม่เคยเอะใจในแผนลวงนั้น
จึงตกลงปลงใจร่วมมือด้วยเห็นแก่ความเป็นเพื่อนและทรัพย์สมบัติมหาศาล!
“เออๆ
แต่งก็ได้ แต่แหวนแต่งงานฉันน่ะต้องเพชรเม็ดโตๆ เท่านั้น
ขอเม็ดใหญ่กว่าของ
ชมพู อารยา นะ"
“แกไปเลือกเอาเองที่วังแล้วกัน
ฉันให้สิบวงเลย ใส่มันทุกนิ้ว”
“แกพูดแล้วนะติ
ได้! งั้นเราแต่งกันพรุ่งนี้เลย ฉันจะรีบกอบโกย”
จากนี้อีกเก้าสิบวัน
เขาจะทำทุกอย่างเพื่อผูกมัดภรรยาตัวแสบให้เป็นหม่อมของเขาตลอดไป ซึ่งทางออกเดียวที่จะตัดปีกไม่ให้เธอโบยบินหนีไปได้ก็คือ...รวบหัวรวบหางหญิงสาวให้มีหน่อเนื้อเชื้อไขให้ราชสกุลนรังสรรค์!
“หึๆ
ลูกไม้...แกต่างหากที่จะไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของฉัน”
อีกไม่นานเกินรอ!!!
.....................................................................
เพราะความที่เป็นเพื่อนรัก ใกล้ชิดสนิดสนมกันมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย
ทำให้ลัลนา หรือลูกไม้ ทนเห็นเพื่อนเดือดร้อนไม่ได้ บวกกับความงกส่วนตัว
เธอจึงยอมแต่งงานหลอกๆ เพื่อนช่วยเหลือหม่อมเจ้ากิตติกร นรังสรรค์ ราชนิกูลหนุ่มเพื่อนสนิท
จากการคลุมถุงชนของเสด็จป้า โดยที่ไม่รู้เลยว่า เพื่อนสนิทนั้นคิดไม่ซื่อ
เขาหลงรักเธอมาโดยตลอด แต่เพราะกลัวว่าถ้าเปิดเผลอความรู้สึกออกไป
จะทำให้เพื่อนรักหนีห่าง กิตติกร หรือ ไอ้ติ จึงคิดแผนกาลอันแยบยล
เพื่อรวบหัวรวบหางให้เพื่อนรักเป็นหม่อมของเขาตลอดไป
การแต่งงานถูกจัดขึ้นตามราชประเพณีท่ามกลางเครือญาติและแขกผู้มีเกียรติ
จากหญิงสาวบ้านๆ ใช้ชีวิตธรรมดา นิสัยร่าเริง ซุกซน ลูกไม้ ต้องเรียนรู้ขนมธรรมเนียม
มารยาททางสังคมชั้นสูง เพื่อที่จะได้คู่ควรกับตำแหน่งหม่อมของวังนรังสรรค์
วันคืนที่อยู่ร่วมกับสวามี หญิงสาวไม่รู้ตัวเลยว่า ความรักความผูกพันระหว่างเพื่อน
ได้แปรเปลี่ยนเป็นไปเป็นความรักแบบหนุ่มสาวตั้งแต่เมื่อไหร่
เธอหึงหวงหญิงสาวที่มาข้องแว้งผู้เป็นสวามี
และยิ่งตกใจเมื่อรู้ว่า สวามี คนที่คิดว่าเป็นเพื่อน แอบรักเธอตลอดมา
กว่าจะทำความเข้าใจกับความรู้สึกของตัวเอง
เหตุการณ์ก็เกือบจะบานปลาย
เมื่อรู้ใจตัวเอง ลูกไม้ก็ไม่รอช้าที่จะคิดหาวิธีรวบหัวรวบหางสวามีของตัวเอง
โดยหารู้ไม่ว่า สวามีจอมเจ้าเล่ห์ รอให้ภรรยารวบหัวรวบหาง จนแทบจะอดใจไม่ไหวอยู่แล้ว
และแล้วหลังจากรวบหัวรวบหางกินกลางตลอดตัวอยู่หลายครั้ง
ราชสกุลนรังสรรค์ก็ได้อภิชาติบุตรสืบทอดสกุลสมใจเด็จป้า
ไม่ใช่แค่คนเดียวนะ...แต่ได้ถึง 4 คน!!!!!!!
แถมยังเป็นอภิชาติบุตรที่หล่อเหมือนพ่อเป๊ะ ^__^
.....................................................................
ความรู้สึกหลังจากอ่านจบ
ใครที่ต้องการอ่านนิยายภาษาสละสลวย เนื้อเรื่องในรั้วในวัง ขนมธรรมเนียมประเพณี คำราชาศัพท์จัดเต็ม บอกผ่านเรื่อง ภรรยาเจ้า ไปได้เลยค่ะ เพราะท่านจะไม่ได้อย่างที่หวัง แต่ถ้าหากใครที่เป็นโรคขาดน้ำตาล ต้องการความหวาน ความฟินส์ นิยายเรื่องนี้ตอบโจทย์ได้แน่นอน เพราะ ในเรื่องมีทั้งฉากหวาน ฉากฟินส์ ทั้งจากตัวพระนาง และ อีกหลายคู่ในเรื่อง ถึงแม้จะมีดราม่าแทรกอยู่บ้าง แต่ก็ไม่มาก แม้บางตอนอ่านๆไป เราจะเซ็งกับนิสัยดื้อด้านของลูกไม้เป็นบางครั้ง แต่หยวนๆ เพราะชีเป็นเด็กมีปม โดนคนดูถูกไว้ว่าเป็นสามัญชน ไม่คู่ควรกับราชนิกูลจนทำให้ท่านติของเราต้องชีช้ำใจไปหลายครั้ง และกว่าจะง้อกว่าจะปรับความเข้าใจกันได้ก็เล่นเอาคนอ่านเพลียแทน เมื่อเคลียร์ทุกอย่างเรียบร้อย สุดท้ายก็จบแบบครอบครัวเป็นสุขมีลูกเต็มบ้าน ^_^
ปล. อิจฉาลูกไม้ อยากเป็นภรรยาเจ้าบ้าง ขอท่านติ กลับบ้าน 1 ที่ค่ะ
ปล.2 แล้วพบกันใหม่เรื่องหน้านะคะ หวังว่า รีวิวสั้นๆ นี่จะเป็นประโยชน์กับคนที่กำลังตัดสินใจนะคะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น