เมื่อความรักบังเกิด
ไม่เลือกชนชั้น หรือฐานันดร
♥♥♥
แล้วเขา เหมันต์
จะห้ามความรู้สึกที่เกิดขึ้นได้อย่างไร
เมื่ออีกฝ่ายคือ เพื่อน!! ของลูกสาว
“เพลงรังเกียจผมหรือ
ผมอายุมากไปสำหรับเพลงใช่ไหม” เหมันต์ยังดื้อรั้นดึงดันไม่ยอมให้หญิงสาวหลุดออกจากวงแขนง่ายๆ
ส่วนพิจิกาก็ส่ายหน้าไว
“อย่าให้เพลงเสียความนับถือในตัวคุณอาเลยนะคะ”
เธอวิงวอนเสียงอ่อน ก่อนจะเห็นว่าวงแขนที่รัดเธอนั้นหล่นลงข้างกาย
และร่างสูงที่ยืนประชิดอยู่ก็ถอยห่างออกไป
ความรู้สึกผิดหวังทำให้เขาไม่อยากมองหน้าใครแม้แต่พิจิกา
ทุกครั้งที่เด็กสาวหลบตาสะท้านอาย หรือแก้มแดงระเรื่อที่ได้ใกล้ชิดกัน
นี่...เขาคิดไปเองคนเดียวและเข้าใจผิดไปเองใช่ไหม?
♥♥♥
แล้วเธอ พิจิกา
จะกล้าเรียกความรู้สึกที่เกิดว่า รัก ได้ใช่ไหม
เมือเขาคือ พ่อ!! ของเพื่อนรัก
พิจิกาทาบมือลงเหนือหัวใจ
ใจของเธอยังเต้นระรัวจับจังหวะไม่ได้ ใบหน้าเห่อร้อนราวกับคนจับไข้
รอยสัมผัสที่ริมฝีปากยังตรึงอยู่ในความทรงจำ “รู้ไหมผมชอบเพลง
ชอบตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเดินชนกันที่มหาวิทยาลัย” เสียงนุ่มเบายังก้องไปมาในหัว
หญิงสาวยกมือขึ้นเหมือนจะพยายามแตะต้องสายหมอกที่เธอเห็นล่องลอยอยู่ในอากาศ
แต่ไม่ว่าจะโบกสะบัดจับคว้าอย่างไร เธอก็ไม่สามารถไขว่คว้ามันมาไว้ในครอบครองได้
ไม่ว่าจะเป็นสายหมอกที่ห้อมล้อมรอบกายเธออยู่ตอนนี้ หรือคนที่ชื่อว่าหมอก
หญิงสาวแอบยิ้มเศร้าๆ เมื่อรู้ว่ารักนี้เป็นไปไม่ได้....
...............................................................................
รักเป็นสิ่งสวยงาม
รักเกิดขึ้นได้กับทุกเพศ ทุกชนชั้น
รักไร้พรหมแดน
พิจิกา หลงรักคนที่ไม่ควรรัก รู้ทั้งรู้ว่าเขานั้นมีครอบครัวที่อบอุ่น
ภรรยาที่แสนดี และลูกสาวที่น่ารัก
แถมลูกสาวของ "เขา" ยังเป็นเพื่อนสนิทของเธออีกด้วย
แต่ทำไมยิ่งหักห้ามใจ ก็ยิ่งถล้ำลึก
เธอไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นมือที่สาม ทำลายครอบครัวของเพื่อน
เธอหลีกหนีเท่าไหร่ พ่อของเพื่อนก็ยิ่งตามตื้อ
"เขา" นายเหมันต์ หนุ่มใหญ่เจ้าของรีสอร์ทสุดหรูแห่งเมืองเพชรบูรณ์
ไม่นึกไม่ฝันว่า จะมาตกหลุมรักแรกพบกับสาวน้อยวัยใส
ที่อายุห่างกันเกือบ 20 ปี แถมสาวน้อยคนนี้ยังเป็นเพื่อนสนิทของลูกสาวตัวเอง
เมื่อรู้ตัวว่ารัก เขาก็ไม่รอช้า ที่จะตื้อให้เธอมาเป็นแม่ของลูก
ต่อให้มารดาและพี่สาว จะหาผู้หญิงที่คู่ควรมาให้ เขาก็ไม่สน
เพราะมีแค่เธอเท่านั้น ที่เขาต้องการ
...............................................................................
ความรู้สึกหลังจากอ่านจบ
ตลอดทั้งเรื่อง เน้นเกี่ยวกับความรักของพระนาง และความรักคู่รอง(เพื่อนนางเอกกับผู้ช่วยพระเอก) จนที่ปูไว้ตอนต้นเรื่องว่า นางเอกหัวดี เรียนเก่ง แต่อาภัพต้องอยู่กับป้าใจร้าย และลูกพี่ลูกน้องจอมหื่น นางเอกตั้งใจเรียนให้จบ จะได้ออกมาหาเลี้ยงตัวเองได้ แต่ทั้งเรื่องเหมือนกับนางเอกไม่ได้แสดงความรู้ความสามารถอะไรเลย นอกจากป่วย ได้เกือบทั้งเรื่อง และเป็นคนหัวอ่อนที่ว่านอนสอนง่าย ไม่มีปากเสียงเวลาอยู่ต่อหน้าผู้ใหญ่ และสุดท้ายก็ลงเอยได้แต่งงานกับพระเอก อยู่บ้านเลี้ยงลูก ไม่ได้ช่วยดูแลกิจการของพระเอก ให้อารมณ์เหมือนนางซินตกถังข้าวสาร ซึ่งโดยส่วนตัวคิดว่า ถ้านางเอกจะใช้ความรู้ที่ได้เล่าเรียนมา ช่วยดูแลกิจการรีสอร์ทของพระเอกบ้าง จะทำให้ภาพนางเอกในความคิดของเราดูดีกว่านี้
สรุปแล้ว ถ้าอ่านแบบไม่คิดอะไรมาก อ่านเอาความฟินส์ เอาความโรแมนติก นิยายเรื่องนี้ตอบโจทย์ได้ดีค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น